Leren leven met adhd

Het leven met adhd is niet altijd leuk, dat kan ik je vertellen. Er werd al jong geconstateerd dat er iets aan de hand was bij mij. Ik kon nooit stil zitten, kreeg vaak woede aanvallen en leerde ook niet goed. Mijn moeder kon er niet goed mee omgaan en de juffrouw op school vertelde uiteindelijk dat er waarschijnlijk iets meer aan de hand was. Na een aantal onderzoeken was het duidelijk dat er adhd in het spel was. Ik was te jong om het te begrijpen, maar dit gaf mijn moeder wel wat meer handvaten om met mij om te kunnen gaan. Sindsdien gaat het eigenlijk al stukken beter. Ik kan door mijn adhd veel energie hebben, maar weet dit ook te reguleren. Door bijvoorbeeld niet veel suikers te eten, het wordt namelijk erger, de drukte, wanneer je suikers eet. Ook begrijp ik goed wat er in mijn hersenen gebeurd, waardoor ik er beter mee om kan gaan. Het enige wat ik nog wel echt vervelend vind, is de concentratie. Die is er namelijk vaak niet, waardoor ik niet veel dingen af krijg. Ook kan ik een boel vergeten, wat tot heel veel uitstel gedrag leidt. Soms heb ik dus ook nog wel even strenge begeleiding nodig, anders kom ik in de knoop met mijzelf. Maar gelukkig krijg ik nog alle liefde en steun van mijn moeder en kunnen we samen met de adhd overweg. Ik heb een vriend leren kennen die ook adhd heeft en dit geeft mij wel steun, we vinden veel herkenning bij elkaar.